Hoe nu verder

Hoe moet het nu verder? Je verdriet is zo heftig, je mist je kind in elke vezel van je lichaam. Kun je ooit verder leven zonder je kind? Het liefst wil je misschien slapen en niet meer wakker worden. Maar als je ’s ochtends wakker wordt, dringt het weer tot je door: mijn kind is dood.

Zo stil

Na de intensieve zorg en de drukte rond het afscheid is het in huis ineens zo stil. Overal kom je je kind tegen. Door het hele huis liggen zijn spullen. Zijn tandenborstel staat nog in de badkamer, zijn jas hangt nog aan de kapstok en zijn favoriete broodbeleg staat in de kast. Alles herinnert je aan je kind en maakt het gemis extra voelbaar.

Iedereen rouwt anders

Ieder mens is anders en rouwt op zijn eigen manier. Dat is ook zo binnen je gezin. De een is moe en lamgeslagen en komt nergens toe. De ander pakt van alles op en wil mensen om zich heen. De een huilt van binnen, bij de ander stromen de tranen. Rouwen is heel hard werken. Soms loop je als gezin samen een stukje op, maar uiteindelijk moet ieder van jullie hierin zijn eigen weg gaan. Want ieder van jullie moet aan de eigen, unieke relatie met je overleden kind een nieuwe invulling geven. Deze relatie blijft altijd bestaan en verdwijnt nooit.

Nagesprek in het ziekenhuis

Je krijgt een paar weken na het overlijden waarschijnlijk een uitnodiging voor een gesprek in het ziekenhuis. Dit is niet verplicht en je kunt het ook uitstellen als je er nog niet aan toe bent. Het kan confronterend zijn terug te gaan naar het ziekenhuis, maar ook waardevol. Het is goed om samen met de mensen die je kind hebben behandeld en begeleid, stil te staan bij de afgelopen periode. Samen terug te kijken, je verhaal te doen en vragen te stellen die nu pas bij je zijn opgekomen.